Հրեշտակներ ձոր
Արշավների և սպորտի սիրահարները կգնահատեն սեպտեմբերի 15-ի սկաուտների օրը:
ԱՐԱԼԵԶ սկաուտական խմբի մեծ և փոքր անդամները միասին արշավեցին դեպի Արարատի մարզ, բայց ոչ սովորական արշավ։
Սկզբում քայլեցինք դեպի Հրեշտակների Ձոր` հետաքրքիր տեղեկություններ իմացան տեղանքի և հայոց պատմության մասին։ Ապա ունեցան մշակութային մաս, որտեղ մեր հիմնադիր Սարօ Թաթյոսը` իր շվիով, և սիրելի սկաուտներից Քրիստինեն` դափով, նվագեցին տարբեր ազգային երգեր` ոգեշնչելով ներկաներին ազգային ոգով։
Քայլարշավի երկարությունը կազմեց 6կմ։ Ու անմիջապես ավարտելուց հետո սկաուտները սկսեցին նետաձգության քննությունը` ունեցան ինչպես ստացված, այնպես էլ բաց թողնված թիրախներ։
Հրեշտակների Ձոր գտնվում է Հայաստանի Արարատի Մարզում, Դաշտաքար Գյուղի Հարևանությամբ։ Այն իր տեսքով և գույներով առանձնանում և տպավորում է բոլոր այցելուներին։ Տարածքում շատ կան նման ժայռապատ փոքրիկ կիրճեր, սակայն նա առանձնանում է իր գեղեցկությամբ, տարացքում կա բուժիչ հանքային ջուր։
Օրն ավարտեցին Խոր Վիրապ այցելությամբ։ Խոր վիրապի վանքը ճարտարապետական հուշարձան է`17-րդ դարի վանք-ամրոց Մեծ Հայքի Այրարատ նահանգի Ոստան Հայոց գավառում, Արաքս գետի ձախ կողմում Լուսառատ գյուղի մոտակայքում, պատմական Արտաշատ քաղաքի բլուրներից մեկի վրա (այժմ՝ Հայաստանի Արարատի մարզի Լուսառատ գյուղից մոտ 1 կմ հյուսիս-արևմուտք)։ Եղել է Հայոց հանրահայտ ուխտատեղիներից՝ կապված Գրիգոր Լուսավորչի անվան հետ։
Վիրապը օձերով, թունավոր միջատներով լի մի խոր փոս էր, ուր գցում էին դատապարտյալին։ Ըստ Ագաթանգեղոսի՝ Տրդատ 3-րդ Մեծը քրիստոնյաների հալածանքի շրջանում Գրիգոր Լուսավորչին նետել է Արտաշատի արքունական բանտի գուբը, որտեղ Լուսավորիչն անցկացրել է մոտ 14 տարի։ Եվ այդ տարիների ընթացքում Տրդատ 3-րդ Մեծը մահացու հիվանդությունով վարակվում է։ Տրդատի քույրը երազ է տեսնում, որ նրան միայն Գրիգոր Լուսավորիչը կարող է բուժել։ Տրդատը հրամայում է արձակել նրան։ Լուսավորիչը Խոր վիրապից դուրս գալուց հետո ստանալով արքայի աջակցությունը, քրիստոնեությունը դարձնում է պետական կրոն։
13-րդ դարից սկսած Խոր Վիրապը բացի կարևոր սրբատեղի լինելուց, դարձել է կրթության և գիտության համահայկական կենտրոն. 1255 թ. Վարդան Արևելցին վանքում հիմնում է բարձրագույն դպրոց, որի նշանավոր սաներից են դառնում Վարդան Արևելցին, Եսայի Նչեցին, Հովհաննես Երզնկացին, Գևորգ Սկևռացին, Ներսես Մշեցին, որը հետագայում Խոր Վիրապի դպրությունը բարձրացրեց նոր մակարդակի։
Սկաուտները սկսեցին իրար ավելի լավ ճանաչել, մտերմանալ, օգնել ու լիքը նոր բան սովորել:
Օրը համարելով ստացված` նոր գիտելիքներով, փորձով ու նպատակներով, գնացին տուն։ Պատրաստվելով նորանոր բարձունքների նվաճման` գիտելիքով և գործով:
Հրապարակումն ընթերցվել է 40 անգամ: